1403\05\22 02:47:08
بررسی عملکرد مجریان و گزارشگران تلویزیون در المپیک نفرتپراکنی تمامنشدنی، هیجانات مصنوعی و اشتباهات سریالی
تلویزیون در دوره المپیک 2 ویژهبرنامه از شبکه سه و ورزش روی آنتن برد که نکات منفی زیادی در دل خود داشت.
ماجرای مورد بحث اما پیرامون گزارشگران و مجریان ویژهبرنامههای صداوسیما در المپیک پاریس بود که مجموعا خروجی بحثبرانگیز و ضعیفی ارائه کردند و حواشی زیادی را به وجود آوردند.
چیزی که شاید در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری فقدان آن در کشور به چشم میخورد؛ اما این مجری و همچنین تعدادی از همکارانش (از جمله محمدرضا یکتامرام) در شبکه ورزش بدون توجه به این ماجرا و بنا بر دلایلی مبهم و شاید دیکته شده با اظهار نظرهای تند و افراطی، به آتش اختلافات موجود افزودند و به جای ارائه اطلاعات درست درباره رویدادهای مختلف، ترجیح دادند به گونه دیگری خود را به مدیران ثابت کنند.
در چند برهه مختلف شاهد این بودیم که این گزارشگر باسابقه از اتفاقات رخ داده داخل شیاپچانگ اطلاعی نداشت و از اتفاقات واضحی که رخ داده بود، مطلع نبود. به طور مثال او پس از یکی از دوئلهای مهران برخورداری اصلا متوجه نشد که او برنده شده و صرفا به این جمله اکتفا کرد که حالت چهره نماینده ایران نشان میدهد او حریفش را شکست داده است. او حتی در گفتن نام نماینده ایران هم مرتکب اشتباه مضحکی شد! در سوی دیگر ماجرا شاهد حضور یک گزارشگر جوان به نام رسول مهربانی بودیم که پیش از این هم سابقه گزارش تکواندو و کشتی را داشت.
مهربانی از نظر اطلاعات، نسبت به بیژن خراسانی برتری مشخصی داشت اما بخش قابلتوجهی از گزارش او به تزریق هیجان مصنوعی به مخاطب و استفاده از جملات و کلمات بیربط به مسابقه اختصاص پیدا میکرد. مهربانی هم مانند شهاب قاسمی بعضا با اظهارنظرهای مغرضانهاش در همان زمینِ ایجاد اختلاف بین مردم بازی میکرد. در روز آخر مسابقات تکواندو، با وجود صدای گرفته، بازهم شاهد این بودیم که مسابقات آرین سلیمی توسط مهربانی از شبکه ورزش پخش شد و البته خودش هم در اکثر دقایق صرفا از مردم درخواست میکرد که دعا کنند.
اجرای رویدادی چون المپیک نیازمند اطلاعات کافی در رشتههای مختلف و همچنین هوش هیجانی بالا و قدرت بداهه فراوان است تا بتوان خیلی سریع نسبت به رشتههای مختلف صحبت کرد و اتفاقات رخ داده در رشتههای مختلف به صورت همزمان را با زبانی ساده به اطلاع مخاطب رساند تا از ابهام خارج شود. این مساله در بین گزارشگران اعزامی نیز حکمفرما بود و بخش قابلتوجهی از آنها چیز جدیدی به بیننده تلویزیونی از جو حاکم بر رقابتها ارائه نمیدادند. خیلی از ارتباطهای ایجاد شده با این گزارشگران اعزامی نیز از کیفیت صوتی و تصویری پایینی برخوردار بود.
گزارشگر باسابقه کشتی که با صدای نوستالژیک و اصطلاحات خاصش سالهاست همراه علاقهمندان این رشته پرطرفدار است. عامل اما طی چند سال اخیر و با افزایش اطلاعات مخاطبان و همچنین بالا رفتن سنش، دیگر آن فروغ سابق را ندارد. کاستیهای عامل از نظر فن بیان، بیش از پیش قابل رویت است و شاهد اشتباهات فراوانی از جانب او در اینباره هستیم.
عامل بازهم از همان کلمات قدیمی استفاده میکند که دیگر مخاطب را به وجد نمیآورد و حالت مصنوعی به خود گرفته است. در جریان المپیک پاریس، ویدیویی چند ثانیهای از گزارش او منتشر شد و این گزارشگر قدیمی کشتی با زبان بدنی عجیب که با چیزهایی که میگفت همخوانی نداشت، سعی بر ارائه یک اجرای هیجانانگیز داشت. باید دید تا چه زمانی قرار است تمام اعزامها و گزارش تمام مسابقات مهم کشتیگیران ایرانی به هادی عامل سپرده شود.
آیا زمان آن نرسیده تا به گزارشگرانی چون مصطفی حسینی میدان بیشتری داده شود؟
سانسورهای بیش از حد، اظهارنظرهای افراطی، تعریفوتمجیدهای خط دهیشده مجریان (مقایسه تعداد مدال کاروان ایران با کشوری چون سوئیس و ربط دادن آن به مسائل غیرورزشی و ارائه یک نتیجهگیری باورنکردنی) و گزارشهای سطح پایین گزارشگران قدیمی، مهمترین ایرادهای 2 ویژهبرنامه پخش شده از سوی شبکه سه و ورزش در روزهای برگزاری المپیک 2024 بود.
. .
بازنشر از : منبع: فوتبال 36